اصل و توسعه عناصر نوری پراکنده

عنصر نوری پراش نوعی عنصر نوری با راندمان پراش بالا است که بر اساس تئوری پراش موج نور ساخته شده است و از طراحی رایانه ای و فرآیند تولید تراشه نیمه هادی استفاده می کند تا مرحله یا ساختار تسکین مداوم را روی بستر (یا سطح دستگاه نوری سنتی) ایجاد کند. عناصر نوری پراکنده نازک ، سبک ، از نظر اندازه کوچک ، با راندمان پراش بالا ، درجه های طراحی چندگانه آزادی ، ثبات حرارتی خوب و خصوصیات پراکندگی منحصر به فرد هستند. آنها مؤلفه های مهم بسیاری از ابزارهای نوری هستند. از آنجا که پراش همیشه منجر به محدودیت وضوح بالای سیستم نوری می شود ، اپتیک های سنتی همیشه سعی می کنند از عوارض جانبی ناشی از اثر پراش تا دهه 1960 جلوگیری کنند ، با اختراع و تولید موفق هولوگرافی آنالوگ و هولوگرام رایانه ای و همچنین نمودار فاز باعث تغییر بسیار خوبی در مفهوم می شود. در دهه 1970 ، اگرچه فناوری هولوگرام رایانه و نمودار فاز بیشتر و کامل تر می شد ، اما ساخت عناصر ساختار هایپرفین با راندمان پراش بالا در طول موج های مرئی و نزدیک مادون قرمز دشوار بود ، بنابراین محدوده کاربرد عملی عناصر نوری پراکنده را محدود می کند. در دهه 1980 ، یک گروه تحقیقاتی به سرپرستی WBVELDKAMP از آزمایشگاه MIT لینکلن در ایالات متحده برای اولین بار فناوری لیتوگرافی تولید VLSI را در تولید اجزای نوری پراکنده معرفی کرد و مفهوم "اپتیک باینری" را پیشنهاد کرد. پس از آن ، روشهای مختلف پردازش جدید همچنان پدیدار می شوند ، از جمله تولید اجزای نوری با کیفیت بالا و چند منظوره. بنابراین توسعه عناصر نوری پراکنده را تا حد زیادی ارتقا داد.

راندمان پراش یک عنصر نوری پراکنده

راندمان پراش یکی از شاخص های مهم برای ارزیابی عناصر نوری پراکنده و سیستم های نوری پراکنده مختلط با عناصر نوری پراکنده است. پس از عبور نور از عنصر نوری پراکنده ، سفارشات پراش چندگانه تولید می شود. به طور کلی ، فقط به نور سفارش پراش اصلی توجه می شود. نور سایر سفارشات پراش ، در صفحه تصویر از ترتیب پراش اصلی ، نور ولگردی ایجاد می کند و کنتراست صفحه تصویر را کاهش می دهد. بنابراین ، راندمان پراش عنصر نوری پراکنده به طور مستقیم بر کیفیت تصویربرداری از عنصر نوری پراکنده تأثیر می گذارد.

توسعه عناصر نوری پراکنده

با توجه به عنصر نوری پراکنده و جلو موج کنترل انعطاف پذیر آن ، سیستم و دستگاه نوری در حال توسعه به نور ، مینیاتوریزه و یکپارچه هستند. تا دهه 1990 ، مطالعه عناصر نوری پراکنده به خط مقدم میدان نوری تبدیل شده است. این مؤلفه ها می توانند به طور گسترده ای در تصحیح موج لیزر ، تشکیل پروفایل پرتو ، ژنراتور آرایه پرتو ، اتصال نوری ، محاسبه موازی نوری ، ارتباط نوری ماهواره ای و غیره مورد استفاده قرار گیرند.