قطبش لیزر

قطبش لیزر

«قطبش» یک ویژگی مشترک لیزرهای مختلف است که توسط اصل تشکیل لیزر تعیین می‌شود.پرتو لیزرتوسط تابش تحریک‌شده ذرات محیط ساطع‌کننده نور در داخل تولید می‌شودلیزرتابش القایی یک ویژگی قابل توجه دارد: وقتی یک فوتون خارجی به ذره‌ای در حالت انرژی بالاتر برخورد می‌کند، ذره یک فوتون تابش می‌کند و به حالت انرژی پایین‌تری منتقل می‌شود. فوتون‌های تولید شده در این فرآیند، فاز، جهت انتشار و حالت قطبش یکسانی با فوتون‌های خارجی دارند. وقتی یک جریان فوتون در لیزر تشکیل می‌شود، تمام فوتون‌های موجود در یک جریان فوتونی مد، فاز، جهت انتشار و حالت قطبش یکسانی دارند. بنابراین، یک مد طولی (فرکانس) لیزر باید قطبی باشد.

همه لیزرها قطبی نیستند. حالت قطبش لیزر تحت تأثیر عوامل مختلفی قرار دارد، از جمله:
۱. بازتاب تشدیدگر: به منظور اطمینان از اینکه فوتون‌های بیشتری برای تشکیل نوسانات پایدار در حفره و تولید، محلی‌سازی می‌شوندنور لیزر، سطح انتهایی تشدیدگر معمولاً با یک فیلم بازتابی تقویت‌شده آبکاری می‌شود. طبق قانون فرنل، عملکرد فیلم بازتابی چندلایه باعث می‌شود نور منعکس‌شده نهایی از نور طبیعی به صورت خطی تغییر کند.نور قطبی شده.
۲. ویژگی‌های محیط تقویت: تولید لیزر بر اساس تابش تحریک‌شده است. هنگامی که اتم‌های برانگیخته تحت تحریک فوتون‌های خارجی، فوتون‌هایی را تابش می‌کنند، این فوتون‌ها در همان جهت (حالت قطبش) فوتون‌های خارجی ارتعاش می‌کنند و به لیزر اجازه می‌دهند حالت قطبش پایدار و منحصر به فردی را حفظ کند. حتی تغییرات کوچک در حالت قطبش توسط تشدیدگر فیلتر می‌شوند زیرا نوسانات پایدار نمی‌توانند تشکیل شوند.

در فرآیند تولید لیزر واقعی، معمولاً صفحه موج و کریستال قطبش در داخل لیزر اضافه می‌شوند تا شرایط پایداری تشدیدگر را تثبیت کنند، به طوری که حالت قطبش در حفره منحصر به فرد باشد. این امر نه تنها باعث می‌شود انرژی لیزر متمرکزتر شود، راندمان تحریک بالاتر باشد، بلکه از تلفات ناشی از عدم توانایی در نوسان نیز جلوگیری می‌کند. بنابراین، حالت قطبش لیزر به عوامل زیادی مانند ساختار تشدیدگر، ماهیت محیط تقویت و شرایط نوسان بستگی دارد و همیشه منحصر به فرد نیست.


زمان ارسال: ۱۷ ژوئن ۲۰۲۴