معرفی فناوری تست فوتوالکتریک
فناوری تشخیص فوتوالکتریک یکی از فناوریهای اصلی فناوری اطلاعات فوتوالکتریک است که عمدتاً شامل فناوری تبدیل فوتوالکتریک، فناوری اکتساب اطلاعات نوری و فناوری اندازهگیری اطلاعات نوری و فناوری پردازش فوتوالکتریک اطلاعات اندازهگیری است. مانند روش فوتوالکتریک برای دستیابی به انواع اندازهگیریهای فیزیکی، نور کم، اندازهگیری نور کم، اندازهگیری مادون قرمز، اسکن نور، اندازهگیری ردیابی نور، اندازهگیری لیزر، اندازهگیری فیبر نوری، اندازهگیری تصویر.
فناوری تشخیص فوتوالکتریک، فناوری نوری و فناوری الکترونیکی را برای اندازهگیری کمیتهای مختلف ترکیب میکند که دارای ویژگیهای زیر است:
۱. دقت بالا. دقت اندازهگیری فوتوالکتریک در بین انواع تکنیکهای اندازهگیری بالاترین است. به عنوان مثال، دقت اندازهگیری طول با تداخلسنجی لیزری میتواند به ۰.۰۵ میکرومتر بر متر برسد؛ اندازهگیری زاویه با روش فریز توری مویر قابل دستیابی است. وضوح اندازهگیری فاصله بین زمین و ماه با روش فاصلهیابی لیزری میتواند به ۱ متر برسد.
۲. سرعت بالا. اندازهگیری فوتوالکتریک، نور را به عنوان واسطه در نظر میگیرد و نور سریعترین سرعت انتشار را در بین انواع مواد دارد و بدون شک سریعترین روش برای دریافت و انتقال اطلاعات با روشهای نوری است.
۳. مسافت طولانی، برد زیاد. نور راحتترین وسیله برای کنترل از راه دور و سنجش از دور، مانند هدایت سلاح، ردیابی فوتوالکتریک، سنجش از دور تلویزیون و غیره است.
۴. اندازهگیری غیرتماسی. نور تابیده شده بر جسم اندازهگیری شده را میتوان به عنوان نیروی اندازهگیری در نظر گرفت، بنابراین اصطکاکی وجود ندارد، اندازهگیری دینامیکی قابل دستیابی است و این روش، کارآمدترین روش در بین روشهای مختلف اندازهگیری است.
۵. عمر طولانی. در تئوری، امواج نوری هرگز فرسوده نمیشوند، تا زمانی که تکرارپذیری به خوبی انجام شود، میتوان برای همیشه از آن استفاده کرد.
۶. با قابلیتهای قوی پردازش اطلاعات و محاسبات، اطلاعات پیچیده را میتوان به صورت موازی پردازش کرد. روش فوتوالکتریک همچنین کنترل و ذخیره اطلاعات آسان، تحقق اتوماسیون آسان، اتصال آسان به کامپیوتر و تحقق آن آسان است.
فناوری تست فوتوالکتریک یک فناوری جدید ضروری در علم مدرن، نوسازی ملی و زندگی مردم است، یک فناوری جدید که ماشین، نور، برق و کامپیوتر را با هم ترکیب میکند و یکی از بالقوهترین فناوریهای اطلاعاتی است.
سوم، ترکیب و ویژگیهای سیستم تشخیص فوتوالکتریک
به دلیل پیچیدگی و تنوع اشیاء مورد آزمایش، ساختار سیستم تشخیص یکسان نیست. سیستم تشخیص الکترونیکی عمومی از سه بخش تشکیل شده است: حسگر، تنظیمکننده سیگنال و لینک خروجی.
حسگر یک مبدل سیگنال در رابط بین جسم مورد آزمایش و سیستم تشخیص است. این حسگر مستقیماً اطلاعات اندازهگیری شده را از جسم مورد آزمایش استخراج میکند، تغییرات آن را حس میکند و آن را به پارامترهای الکتریکی تبدیل میکند که اندازهگیری آنها آسان است.
سیگنالهای شناساییشده توسط حسگرها عموماً سیگنالهای الکتریکی هستند. این سیگنالها نمیتوانند مستقیماً الزامات خروجی را برآورده کنند، بلکه نیاز به تبدیل، پردازش و تحلیل بیشتر دارند، یعنی از طریق مدار آمادهسازی سیگنال، آن را به یک سیگنال الکتریکی استاندارد تبدیل کرده و به لینک خروجی ارسال میکنند.
با توجه به هدف و شکل خروجی سیستم تشخیص، لینک خروجی عمدتاً شامل دستگاه نمایش و ضبط، رابط ارتباط داده و دستگاه کنترل است.
مدار تنظیم سیگنال سنسور بر اساس نوع سنسور و الزامات سیگنال خروجی تعیین میشود. سنسورهای مختلف، سیگنالهای خروجی متفاوتی دارند. خروجی سنسور کنترل انرژی، تغییر پارامترهای الکتریکی است که باید توسط یک مدار پل به تغییر ولتاژ تبدیل شود و خروجی سیگنال ولتاژ مدار پل کوچک است و ولتاژ حالت مشترک بزرگ است که باید توسط یک تقویتکننده ابزار دقیق تقویت شود. سیگنالهای ولتاژ و جریان خروجی توسط سنسور تبدیل انرژی عموماً حاوی سیگنالهای نویز بزرگ هستند. یک مدار فیلتر برای استخراج سیگنالهای مفید و فیلتر کردن سیگنالهای نویز بیفایده مورد نیاز است. علاوه بر این، دامنه سیگنال ولتاژ خروجی توسط سنسور انرژی عمومی بسیار کم است و ممکن است توسط یک تقویتکننده ابزار دقیق تقویت شود.
در مقایسه با حامل سیستم الکترونیکی، فرکانس حامل سیستم فوتوالکتریک چندین برابر افزایش مییابد. این تغییر در مرتبه فرکانس باعث میشود که سیستم فوتوالکتریک تغییر کیفی در روش تحقق و جهش کیفی در عملکرد داشته باشد. وضوح زاویهای، وضوح برد و وضوح طیفی که عمدتاً در ظرفیت حامل آشکار میشود، به میزان قابل توجهی بهبود یافته است، بنابراین به طور گسترده در زمینههای کانال، رادار، ارتباطات، هدایت دقیق، ناوبری، اندازهگیری و غیره استفاده میشود. اگرچه اشکال خاص سیستم فوتوالکتریک که در این موارد اعمال میشود متفاوت است، اما یک ویژگی مشترک دارند، یعنی همه آنها دارای پیوند فرستنده، کانال نوری و گیرنده نوری هستند.
سیستمهای فوتوالکتریک معمولاً به دو دسته فعال و غیرفعال تقسیم میشوند. در سیستم فوتوالکتریک فعال، فرستنده نوری عمدتاً از یک منبع نور (مانند لیزر) و یک مدولاتور تشکیل شده است. در یک سیستم فوتوالکتریک غیرفعال، فرستنده نوری تابش حرارتی را از جسم مورد آزمایش ساطع میکند. کانالهای نوری و گیرندههای نوری برای هر دو یکسان هستند. اصطلاح کانال نوری عمدتاً به جو، فضا، زیر آب و فیبر نوری اشاره دارد. گیرنده نوری برای جمعآوری سیگنال نوری فرودی و پردازش آن برای بازیابی اطلاعات حامل نوری، شامل سه ماژول اساسی، استفاده میشود.
تبدیل فوتوالکتریک معمولاً از طریق انواع اجزای نوری و سیستمهای نوری، با استفاده از آینههای تخت، شکافهای نوری، لنزها، منشورهای مخروطی، قطبشگرها، صفحات موج، صفحات کد، توری، مدولاتورها، سیستمهای تصویربرداری نوری، سیستمهای تداخل نوری و غیره، برای دستیابی به تبدیل اندازهگیری شده به پارامترهای نوری (دامنه، فرکانس، فاز، حالت قطبش، تغییرات جهت انتشار و غیره) انجام میشود. تبدیل فوتوالکتریک توسط دستگاههای مختلف تبدیل فوتوالکتریک، مانند دستگاههای تشخیص فوتوالکتریک، دستگاههای دوربین فوتوالکتریک، دستگاههای حرارتی فوتوالکتریک و غیره انجام میشود.
زمان ارسال: 20 ژوئیه 2023